***

შუაგულ ოკეანეში აყუდებულ ოცნების თეთრ კოშკს არ სურს დანგრევა,
არ სურთ ჩამოშლა სხივითმოსილ ციმციმა კედლებს...
თუმცა არ ძალუძთ გაუმკლავდნენ უძირო ზვირთებს,
უკიდეგანო თვალებიდან აფრქვევენ ცრემლებს.
და ინგრევა თეთრი კოშკი, ოცნების კოშკი,
ერთი კედელი, მეორე... აი, მესამეც გაქრა...
ჩაინთქნენ და თან წაიღეს მათ აწმყოს იმედი,
ოკეანეს კი დაუტოვეს მხოლოდ ტკივილის განცდა...